Ανατομία του παιδικού πυρετού - Μέρος 2ο



Πότε πρέπει να ανησυχώ;


Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πυρετός οφείλεται σε ιογενείς λοιμώξεις, για τις οποίες δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία. Αν το παιδί σας είναι γενικά υγιές, φαίνεται καλά παρά τον πυρετό, εξακολουθεί να έχει όρεξη και είναι δραστήριο, δεν χρειάζεται να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια τις πρώτες 48 ώρες.

Αν αντιληφθείτε ότι το παιδί έχει δυσφορία εξαιτίας του πυρετού, μπορείτε να του δώσετε αντιπυρετικά φάρμακα. Σίγουρα είναι καθησυχαστικό να βλέπετε το παιδί να ανακτά την ευδιαθεσία του καθώς ο πυρετός υποχωρεί. Αν το παιδί είναι μικρότερο από 6 μηνών ή αν ο πυρετός εξακολουθεί να είναι εκτός ελέγχου ύστερα από 48 ώρες, θα πρέπει να ζητήσετε τη συμβουλή του γιατρού σας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πυρετός πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα με ιατρική βοήθεια. Στα παιδιά με κατασταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα (π.χ. στα παιδιά που πάσχουν από καρκίνο ή δρεπανοκυτταρική αναιμία), ο πυρετός μπορεί να αποτελεί ένδειξη μιας λοίμωξης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή τους. Ο οργανισμός τους μπορεί να μην είναι σε θέση να καταπολεμήσει τη λοίμωξη χωρίς φάρμακα.

Συνηθέστερη είναι η περίπτωση του νηπίου που εμφανίζει πυρετό στο πρώτο τρίμηνο της ζωής του. Σε αυτή την περίπτωση, το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ανώριμο. Γι’ αυτό, μια ιδιαίτερα σοβαρή λοίμωξη, όπως η μηνιγγίτιδα, μπορεί να παρουσιάζει μη ειδικά συμπτώματα. Ο πυρετός ενδέχεται να αποτελεί τη μοναδική ένδειξη που μπορεί να σας προειδοποιήσει ότι συμβαίνει κάτι σοβαρό. Δεν είναι ασφαλές να θεωρήσουμε ότι όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία τόσο σοβαρότερη είναι και η κατάσταση, αφού τα παιδιά με ήπιες ιογενείς λοιμώξεις μπορεί να ανεβάσουν πυρετό υψηλότερο από 40˚C, ενώ αυτά με σοβαρές βακτηριακές λοιμώξεις μπορεί να έχουν πυρετό 38,5˚C. Μερικές φο- ρές, κάποια μικρότερα νήπια μπορεί να εμφανίσουν ακόμα και υποθερμία σε σοβαρές λοιμώξεις.


Πώς μπορώ να αντιμετωπίσω τον πυρετό;

Η χορήγηση φαρμάκων είναι απαραίτητη μόνο αν το παιδί έχει δυσφορία ή είναι ευερέθιστο εξαιτίας του πυρετού (πράγμα που δεν συμβαίνει συχνά). Τα ευρήματα των ερευνών δείχνουν ότι τα αντιπυρετικά φάρμακα δεν τροποποιούν την πορεία της νόσου. Το συνηθέστερα χρησιμοποιούμενο αντιπυρετικό είναι η ακεταμινοφαίνη, η οποία διατίθεται σε σταγόνες, σιρόπι, τσίχλες, κάψουλες και υπόθετα (η χρήση τους ενδείκνυται για παιδιά που κάνουν εμετό ή αρνούνται να πάρουν φάρμακα από το στόμα). Η δοσολογία εξαρτάται από το βάρος του παιδιού. Αν κριθεί αναγκαίο, μπορεί να χορηγηθούν μέχρι και 10- 15 mg/kg ανά 4 ώρες.

Μια άλλη συνήθης λύση είναι η ιβουπροφένη. Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνών, είναι εξίσου αποτελεσματική και ασφαλής με την ακεταμινοφαίνη. Χορηγείται κάθε 6-8 ώρες σε δόσεις των 5-10 mg/kg.

Το ακετοσαλυκιλικό οξύ δεν συνιστάται για τα παιδιά, επειδή ελλοχεύει ο κίνδυνος του συνδρόμου Reye, σοβαρής πάθησης που πλήττει τον εγκέφαλο και το συκώτι.

Τα αντιπυρετικά φάρμακα δεν πρέπει να χορηγούνται κατά τους πρώτους 3 μήνες της ζωής χωρίς να έχει προηγηθεί η συναίνεση του γιατρού.

Σε γενικές γραμμές, συνιστούμε να ντύνετε το παιδί ελαφριά. Μην το φορτώνετε με βαριά ρούχα, που μπορεί να εμποδίζουν τη διαφυγή της θερμότητας του σώματος. Αν το παιδί κρυώνει και έχει ρίγη, μπορείτε να το σκεπάσετε με μια ελαφριά κουβέρτα, μέχρις ότου σταματήσει να τρέμει.

Είναι σημαντικό να του δίνετε επαρκείς ποσότητες υγρών, ώστε να μην αφυδατωθεί. Έχει αποδειχθεί ότι, μισή ώρα μετά τη χρήση τους, οι κομπρέσες με χλιαρό νερό, σε συνδυασμό με τα αντιπυρετικά φάρμακα, έχουν καλύτερα αποτελέσματα από την αποκλειστική χορήγηση φαρμάκων. Το νερό δεν θα πρέπει να είναι κρύο, αλλιώς θα προκαλέσει ρίγη και θα αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματος. Επίσης, δεν συνιστώνται οι κομπρέσες με οινόπνευμα.

Επειδή ο πυρετός είναι ιογενής στις περισσότερες περιπτώσεις, καμία θεραπευτική αγωγή δεν αντιμετωπίζει άμεσα τη λοίμωξη. Τα αντιβιοτικά είναι αναποτελεσματικά απέναντι στους ιούς. Γι’ αυτό δεν πρέπει να χορηγούνται σε παιδιά με κρυολογήματα, γρίπη ή αμυγδαλίτιδες που δεν οφείλονται σε στρεπτόκοκκο.

Αν ο πυρετός οφείλεται σε βακτηριακά στελέχη, όπως συμβαίνει στις ουρολοιμώξεις, στις στρεπτοκοκκικές αμυγδαλίτιδες και σε ορισμένες ωτίτιδες, τότε το παιδί θα πρέπει να πάρει αντιβιοτικά.


Είναι επικίνδυνος ο πυρετός;

Ο ίδιος ο πυρετός δεν είναι επικίνδυνος, εκτός αν ανεβεί πολύ (πάνω από τους 40,5˚C), πράγμα που δεν συμβαίνει συχνά. Τα παιδιά ηλικίας 6 μηνών-6 ετών μπορεί να εμφανίσουν σπασμούς με τον πυρετό (πυρετικοί σπασμοί). Αυτό παρατηρείται σε ένα ποσοστό περίπου 4% των παιδιών. Παρόλο που τρομοκρατούν τους γονείς, αυτοί οι σπασμοί δεν είναι επικίνδυνοι και δεν προκαλούν εγκεφαλική βλάβη.

Έρευνες έδειξαν ότι το 97% των παιδιών παύουν να εμφανίζουν σπασμούς μετά το 6ο έτος της ηλικίας τους και έχουν φυσιολογική συμπεριφορά και απόδοση στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο. Ο έλεγχος του πυρετού με ακεταμινοφαίνη δεν μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης αυτών των σπασμών. Παρεμπιπτόντως, οι περισσότεροι γονείς και γιατροί χορηγούν ακεταμινοφαίνη στα παιδιά που ανεβ ζουν πυρετό και έχουν ιστορικό σπασμών.


Διαβάστε το πρώτο μέρος της "ανατομίας του παιδικού πυρετού"